Bu araştırmada bulunan bilim adamları, gezegenin çevresinde dönüğü yıldızla arasındaki manyetik bağı ölçmek ve incelemek için ABD ve İspanya’daki dev teleskopları kullandılar.
M tipi bu yıldızın kütlesi çevresinde dönen dev gezegenin kütlesinden daha az. Fakat güneş ile Jüpiter’in arasındaki manyetik bağ burada bu kadar güçlü değil. Gezegenin kütlesi yıldızdan tam 270 kat daha büyük durumda.
Yine güneş örneğine bakacak olursak Güneş Jüpiter’den tam 1050 kat daha büyük bir kütleye sahip.
Astronomlar, büyük yıldızların çevresindeki toz ve asteroid parçalarının nasıl gezegene dönüştüğü konusunda birçok teori geliştiriyorlar ve bunu da bilgisayar simülasyonları ile gerçekleştiriyorlar. BU simülasyonlar sonucu üretilen teoriler ise, M tipi yıldızların çevresinde pek çok irili ufaklı gezegenin oluşabileceğini gösteriyor.
Son gezegenle ilgili makalenin yazarlarından İsviçre'deki Bern Üniversitesi profesörlerinden Christoph Mordasini, "Bu tür yıldızların çevresinde sadece Dünya'nın büyüklüğünde ya da biraz daha büyük süper Dünya'lar bulunması gerekiyor" diyor.
Güneş’e tam 369 trilyon kilometre yani 39 ışık yılı uzakta bulunan bu yıldızın etrafında dönen 7 farklı gezegen bulunuyor. BU da ufak bir galaksi sistemi oluşturduğunu gösteriyor.
Profesör Mordasini, "buna karşılık GJ 3512b'nin Jüpiter'inkinin neredeyse yarısı kadar bir kütlesi var, dolayısıyla da bu kadar küçük bir yıldızın çevresinde olması teorik olarak öngörülen gezegen modelinden çok daha büyük" diyor
Tüm bu araştırmalar ve bulguları neticesinde bilim dünyası belki de geçmişte pek çok kez olduğu gibi bölünebilir. Zira pek çok farklı teori ortaya çıktı ve çıkmaya devam ediyor. Bu bulguyla beraber, pek çok üniversite ve bilim adamının bu konuya yoğunlaşacağı da düşünülüyor.
